Posttraumatische dystrofie

Lees het aangrijpende verhaal van Sven die toch van zijn pijn is afgekomen:

Bij Sven werd posttraumatische dystrofie aan zijn rechtervoet en been vastgesteld.
Tijdens een voetbalwedstrijd in oktober had hij zijn grote teen zwaar gekneusd. Gevolg was dat hij vanaf eind januari vier weken lang bij ons op de bank gelegen heeft, niet heeft kunnen lopen en geen sok of schoen aan zijn voet kon velen. Hij had aanrakings- en zenuwpijn vanaf zijn grote teen over zijn hele voet en been tot aan zijn rechterheup.

Zelfs het kleinste zuchtje luchtverplaatsing was al pijnlijk voor hem.
We moesten hem half liggend naar het ziekenhuis vervoeren omdat hij ook niet meer kon zitten. Afschuwelijk om je kind zoveel pijn te zien lijden. Dan kun je nog zo nuchter zijn, dat wil je als ouder niet of zo kort mogelijk voor je kind.

Zijn en ons hele toekomstbeeld stonden op zijn kop.
Sven voetbalde drie keer per week met veel plezier in de E1. Dat kon hij niet meer. Naar school gaan lukte ook niet meer. Hij was niet meer mobiel en Sven veranderde in een in zichzelf gekeerde jongen die veel vragen had over ziektes en de dood.

Een langdurig, pijnlijk revalidatietraject wilde ik echt niet voor Sven.
Ik was er al snel achter dat de reguliere geneeskunde eigenlijk niet goed weet hoe dit fenomeen ontstaat, laat staan hoe ze het moeten behandelen. Reden voor ons om na een uitgebreide zoektocht naar alternatieven een afspraak met Wim te maken. Wim was zo aardig om de intake bij ons thuis te doen omdat Sven de reis van 1 ? uur op dat moment niet kon maken.

Nu na een aantal behandelingen door Wim en vier maanden verder is Sven weer vrolijk en actief.
Zowel mentaal als fysiek heeft hij enorme stappen gemaakt. Hij is weer vrolijk, kletst weer lekker, fietst weer, kan weer normaal zitten, gaat weer hele dagen naar school en heeft weer een begin met voetbal gemaakt. We hebben er vertrouwen in dat hij na de grote vakantie weer mee kan trainen met zijn voetbalteam: Sven’s droom is om profvoetballer te worden.

Wat ik verrassend en heel waardevol vind is dat Wim Sven niet alleen van zijn pijn heeft afgeholpen. Sven heeft meer zelfvertrouwen gekregen. Dat is erg prettig voor ons allebei. Merkbaar effect is dat Sven beter in zijn vel zit en zich vrijer voelt. Iedere ouder met een kind met pijnklachten of onbegrepen klachten, raad ik zeker aan contact met Wim op te nemen.

Durf buiten de gebaande paden te gaan: je kind is het waard. Je weet meteen bij de intake of Wim je kan helpen. Dat het werkt, hebben wij zelf ervaren. Hoe hij het doet snappen Sven en ik ook nog steeds niet goed. Dat is ook niet belangrijk.
We zijn vooral heel dankbaar dat zijn behandelingen hebben gewerkt. We kijken weer vooruit en kunnen weer reizen.

Italië: we komen eraan!

Lia

Wim Beek helpt al meer dan 30 jaar mensen van pijn en beperkingen naar gezondheid en vrijheid. Hij richt zich op mensen die vastlopen in het ziekenhuis en is gespecialiseerd in het behandelen van artrose en posttraumatische dystrofie.

continue reading

Related Posts

  • 446 words-2 min read-

    Lees het verhaal van Sanne die zich hopeloos en machteloos […]

    Lees meer
  • 775 words-4 min read-

    Lees het verhaal van Nicole die bijna niets meer kon […]

    Lees meer
  • 977 words-5 min read-

    Leg jij je er bij neer als je hoort: ‘Leer […]

    Lees meer